Hi people,
The poem I put here is on of the first poems I wrote, it was for school, for homework.
I wrote it in Dutch but I'll also made a translation. I put both here.
De zee
soms gaat ze erg tekeer
maar de rust keert telkens weer
koude golven stromen over mijn voeten
net alsof ze me iets zeggen moeten
langzaam slenteren door het nog warme zand
samen, naast elkaar, hand in hand
we liepen daar langs het water
en fantaseerden volop over later
we keken nog naar de zonsondergang
en beloofden om bij elkaar te blijven, ons hele leven lang
maar toen kwam een einde aan ons geluk
en al onze dromen gingen stuk
in het licht van de maan
zei je me dat ik je moest laten gaan
hier, op deze plek waar we voor het eerst kusten
wilde je voor eeuwig rusten
ik denk aan wat je me hebt gezegd
"wees niet bang, ik kom wel terecht"
aan de hemel verschijnt nu een ster, speciaal voor mij
zelfs zo ver weg ben je nog bij mij
jij en ik, altijd bij elkaar
en de zee die fluistert zachtjes :"Ja, het is waar."
The english translation :
The sea
sometimes very restless
But she'll always find back her silence
Cold waves around my feet
Like they have to tell me a secret, so deep
Slowly slauntering trough the sand
we were together, I hold your hand
We walked there on the water
and dreamed about later
we watched the sun going under
we promisted to stay with eachoter, even if we grew older
but our hapiness came to an end
and all our dreams were burned
right here, underneath the stars and the moon
you've said me that your end was coming soon
Right here you wanted to stay forever
Right here where we first kissed eachtoher
I can still hearing you say
"Don't be afraid, I'll find my way."
There appeared a star in the sky shinging bright
Even so far away, you're still by my side
Foverer me and you
and the sea whispers "yes, it's true."
© by Stéphanie J.
0 reacties:
Een reactie posten